Rozdział 1: Znowu spóźniona...

*Amy*

Szłam korytarzem liceum w Stratford w kierunku mojej szafki. Korytarze były puste, bo byłam spóźniona. Znowu.

Gdy znalazłam się przy szafce,  otworzyłam ją, wyjęłam potrzebne książki i mocno zamknęłam, trzaskając drzwiczkami. Wolno ruszyłam w kierunku laboratorium chemicznego. I tak byłam już spóźniona, więc kogo obchodzi czy spóźnię się jeszcze bardziej? Wychodząc zza rogu, mocno w coś uderzyłam. A raczej w kogoś. Gdy spojrzałam w górę i zobaczyłam kto to, jęknęłam w duchu. Ten dzień nie mógł być gorszy.

- Kogo my tu mamy. Suka we własnej osobie.

Poznajcie Justina Biebera. Najpopularniejszego chłopaka w szkole i największą męską dziwkę, jaką widział świat. Spał praktycznie z każdą dziewczyną ze szkoły, włączając w to nauczycielki. Ohydne, prawda? Oczywiście ja mu nie uległam, mam swoje zasady.

- Oh, największy kutas na świecie. – zaśmiałam się szyderczo.

- Dobrze spędziłaś weekend, nie robiąc nic ciekawego w swoim nudnym życiu?

Jeśli jeszcze nie zauważyliście, nienawidzę go. A on nienawidzi mnie.

- Odwal się, Bieber. Jestem spóźniona. – odepchnęłam go, ale chwycił mnie za nadgarstek, przyciągając do siebie.

Próbowałam się odsunąć, ale położył ręce na mojej talii tak, by miał nade mną kontrolę.

- Muszę iść, Bieber. – ostrzegłam.

- Pozwolę ci iść, jeśli tylko…

- Jeśli co? – warknęłam.

- Jeśli przyznasz, że jestem najseksowniejszym kolesiem na świecie. – ten chłopak jest taki irytujący.

- Um.. Daj mi pomyśleć. – położyłam palce na brodzie, udając, że myślę. – Nie!

- Dobrze, w takim razie powiem wszystkim, że ze sobą spaliśmy. – powiedział, wzruszając ramionami.

On tak na serio?

- Nie zrobiłbyś tego. – warknęłam.

- Oboje wiemy, że bym zrobił, Reed. – uśmiechnął się.

- Nienawidzę cię.

- To uczucie jest odwzajemniane, kochanie. – skuliłam się trochę, gdy pieszczotliwie mnie nazwał, wciąż mocno trzymając ręce na mojej talii. – To jak? Powiesz to, czy chcesz, żebym powiedział wszystkim, że cię pieprzyłem?

Spojrzałam na niego wkurzona a on się zaśmiał.

- Nigdy, powtarzam NIGDY bym się z tobą nie przespała. – uśmiechnęłam się dumna ze swojej odpowiedzi.

- Spokojnie, ja też bym nie chciał. – zaśmiał się a ja go od siebie odepchnęłam.

Odwróciłam się i poszłam w kierunku sali, pokazując mu środkowy palec. Mogłam przysiąc, że słyszałam jego chichot, ale to zignorowałam. Otworzyłam drzwi laboratorium, wchodząc do środka. Wszystkie oczy zwróciły się w moją stronę.

- Co się gapicie? – krzyknęłam na klasę, powodując, że się odwrócili.

- Byłoby miło, panno Reed, gdybyś weszła do klasy i mi nie przeszkadzała. – surowo powiedział pan Brown.

- Przepraszam, proszę pana, byłam..

Przerwało mi trzaśnięcie drzwiami. Odwróciłam się, by zobaczyć Biebera, który złośliwie się uśmiechał. Jeżeli zamierza coś o nas powiedzieć, przysięgam, że go…

- Ah, panie Bieber, miło, że również do nas dołączyłeś. – pan Brown przerwał moje przemyślenia.

- Przepraszam, panie Brown. Pieprzyłem się z Amy, więc.. – powiedział, wywołując śmiech w klasie.

Stałam z otwartymi ustami.

- WCALE NIE! – krzyknęłam.

Pan Brown nie wyglądał na zaskoczonego.

- Obydwoje zostajecie po lekcjach. A teraz na swoje miejsca! – warknął.

Jęknęłam w myślach. Kolejna godzina życia, zmarnowana na spędzenie jej z Bieberem. Sami. Zabijcie mnie, proszę.

Rozejrzałam się dookoła w poszukiwaniu wolnego miejsca i zobaczyłam jedno na końcu sali. Idealnie. Nie jestem najpopularniejszą dziewczyną w szkole. Nie jestem też jakimś frajerem czy coś takiego, po prostu nie zachowuję się jak dziwka, która sypia z każdym kolesiem.

Justin poszedł usiąść ze swoimi kumplami, przybijając każdemu z nich piątkę. Widziałam jak ze mnie szydzą. Tak jak mówiłam, Justin jest bardzo popularny. Każda chłopak chce być nim a każda dziewczyna chce być jego. Oczywiście oprócz mnie.

Gdy zauważył, że się na niego patrzę, uśmiechnął się i mrugnął do mnie. Szepnęłam bezgłośnie ‘pierdol się’ co sprawiło, że zaczął się śmiać. Chwile później odwrócił się do swojego kolegi, prawdopodobnie opowiadając o dziwce, którą ostatnio pieprzył.

Byłam w swoim własnym świecie, bo pan Brown gadał o jakimś głupim projekcie. Ludzie, po prostu pozwólcie mi opuścić tą dziurę, zwaną szkołą. Chcę być jak najdalej od Biebera i jego ‘paczki’.

Gdy usłyszałam swoje imię, spojrzałam na nauczyciela.

- Amy, twoim partnerem będzie.. – proszę, niech to będzie jakiś miły i słodki chłopak, każdy oprócz.. – Justin Bieber.

Nie. To się nie dzieje. Spojrzałam na Justina i zobaczyłam jak zaciska zęby. Też nie wyglądał na zachwyconego. Gdy na mnie spojrzał, mrugnął do mnie. Zmrużyłam oczy.

- Teraz, każdy może usiąść ze swoim partnerem, by porozmawiać o projekcie. Ten projekt jest bardzo ważny, będziecie nad nim pracować w szkole, ale również musicie się spotykać po lekcjach. – pan Brown wyjaśnił, wywołując jęk klasy.

Justin wstał z krzesła i podszedł do mnie, uśmiechając się złośliwie. Usiadł na miejscu obok mnie, kładąc nogi na ławce.

- Wygląda na to, że teraz będziemy spędzać ze sobą więcej czasu, Reed. – wyszeptał tak, żebym tylko ja mogła go usłyszeć.

- Więc kiedy zamierzamy się spotkać? – zapytałam.

- Cholera, Reed. Jeżeli tak bardzo chcesz się ze mną spotkać, możemy zobaczyć się w składziku dla woźnych na długiej przerwie. – zaśmiał się i mrugnął do mnie.

- Jesteś strasznym kutasem.

- Tylko dla ciebie.

Nie wiem jak zamierzam przeżyć czas tego projektu, ale wiem jedno. To nie skończy się dobrze.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Witam w kolejnym moim tłumaczeniu!

Zdaję sobie sprawę, że rozdział pierwszy jest dosyć krótki, ale pocieszę Was, że to jest to najkrótszy rozdział w całym opowiadaniu, więc później będzie lepiej :)

O tym poście poinformowałam wszystkie osoby, które informuję na 'Always Here', ale to była jednorazowa sprawa, więc przepraszam za spam, jeśli ktoś nie chciał czytać :) 

Jeżeli ktokolwiek chce być informowany, po prawo znajduje się zakładka 'Informowani' i proszę się tam wpisać :) 

Jest tam również zakładka 'Spam'. Proszę, abyście swoje blogi/opowiadania/tłumaczenia reklamowali tam a nie w komentarzach pod rozdziałami, bo myślę, że jak będą wszystkie razem to łatwiej będzie je znaleźć :)

Za prześliczny header dziękuję wspaniałej @Anne_195 <3 

Proszę, piszcie w komentarzach co myślicie o tym wszystkim, bo to jest dla mnie bardzo ważne. Wiecie o co chodzi? Jeżeli nie będzie się podobało to znajdę jakieś inne opowiadanie i nim się zajmę, więc proszę o szczere opinie :) 

Swaggie. x